09 Μάι Το τατουάζ της ψυχής μου
Διάλεξα να κάνω στην ψυχή μου τατουάζ το πρόσωπο σου. Να το έχω πάντα ως φυλαχτό. Να το βαστώ κρυμμένο από όλου του κόσμου τις κακοτοπιές. Να είναι ο θησαυρός μου. Να με θρέφει και να με εξελίσσει. Να με ανακουφίζει όλες εκείνες τις στιγμές που μπορεί να νιώθω μόνη. Να μου υπενθυμίζει πόσο πολύ αγαπηθήκαμε και πόσο τολμήσαμε. Να με πυροδοτεί με πάθος κι ορμή ώστε να απολαμβάνω το σήμερα. Να μου θυμίζει τα σωστά και τα λάθη μας. Τις δυνατές μας στιγμές αλλά και τις αδύναμες. Εκείνες τις φορές που θέλαμε απλώς ο ένας να κοιτά τον άλλον, μιλώντας μόνο με τη γλώσσα του σώματος. Για εκείνες τις φορές που τιναζόμασταν από τον ηλεκτρισμό που παρήγαγε το άγγιγμα μας, καθώς η χημεία μας έκανε τα πειράματα της.
Να γίνεται το ελιξίριο της ομορφιάς μου και να φροντίζει τους χτύπους της καρδιάς μου.
Το τατουάζ της ψυχής μου δεν μπορεί να χαραχτεί στο δέρμα μου. Είναι ζωντανό, στην άβυσσο της ύπαρξης μου. Εκεί αποκτά μελωδία και στίχους ρομαντικούς, από εκείνους που φαίνεται ο κόσμος μας να έχει ξεχάσει. Είναι βλέπεις, που δεν σε γνώρισαν ακόμη. Που δεν ήρθαν σε επαφή μαζί σου.
Το τατουάζ της ψυχής μου δεν χρειάζεται προβολή, ούτε επίδειξη. Τα χρώματα της αγάπης μας είναι εκείνα που το κάνουν έργο τέχνης στην πινακοθήκη της ζωής μου…
